ಕೆಟ್ಟ್‌ಪೋನ್ ಕೇಡೆ ಅಜ್ಜೆಯ್ಯ!
ನಿಂಗ ಕೆಟ್ಟ್ ಕೇಡೆ ಅಜ್ಜೆಯ್ಯ!
ಆವದಿಲ್ಲೆ ಅಜ್ಜೆಯ್ಯ;
ಜೋಗ ಪೋರತಾಚಿಲ?
ನಾರಾಯಣ ದೇವಂಡ
ಇಟ್ಟ್ ಪಡಿ ತೇಂಗಿಚಿ,
ಮೇಲೆ ಪಡಿ ಇಟ್ಟಲ್ಲೆ!
ಚಾವಕ್ಕ್ ಮಡಿಚಿರ,
ಬಾವಕ್ಕ್ ಕೊದಿಚಿರ;
ಚಾವ್ ಕೇಡ್ ಎತ್ತಿಚಿ,
ಬಾವ್ ಕೊದಿ ಎತ್ತಿಲ್ಲೆ.
ಚಾವೊದ್ ಪರಪದ್
ಮೂಲಲೋಕತುಳ್ಳದ್;
ನಂಗಕ್ಕೊರದಿಯಲ್ಲ.
ಕಾಲ ಪೋಯಿ ಬಪ್ಪ್‌ದ್,
ಕಾಲ ತೋಡೆ ಬಾತಲ್ಲ?
ಕೆಂಬಕ್ಕಿ ಕ್‌ರ್‌ಕೊಟ್
ಬಾಣ ಚುತ್ತಿ ಬಂದೊಂದೆ
ಬೂಮಿ ಚುತ್ತಿ ಬಂದಿರ.
ವುಯಿ, ನಿಂಗಡ ಮಕ್ಕಡ
ಚೂಡುವಳ ಪೊಮ್ಮಾಲೆ
ತುಂಡಿ ಚೂರೆ ಬುದ್ದ್‌ತ್!
ನೋಟುವಳ ಕನ್ನಡ
ಕೈತಪ್ಪಿ ನೆಲ ಬುದ್ದ್;
ಬುದ್ದೊಡಂದ್ ಪೋನೋಲೆ!
ನಾರಾಯಣ ದೇವಂಡ
ತಿತ್ತ್ ಮಳೆ ಪೊಜ್ಜಿತ್
ಕನ್ನಿಬೊಟ್ಟೊಡಂತಿತ್
ಚಾಲಿಕೂಡಿ ಪೋನದೊ,
ಎಂಗರಿಂಜಿಕೊಂಡಿಲೆ!
ವುಯಿ! ನಂಗಡ ಚತುರ್‍
ಕಳ್ಳಪಡೆ ಬಂದಿತ್
ಕೈಮುರುವೆಳೆಬಾಲ
ಕೆತ್ತಿ ನೀಕಿ ಕೊಂಡಿಪ್ಪ.
ನಾರಾಯಣ ದೇವಂಡ
ಕಳ್ಳಪಡೆ ಬಂದ್‌ದ್,
ಎಂಗರಿಂಜಿಕೊಂಡಿಲೆ!
ಕಾಲಲ್ಲತ್ ಕಾಲತ್
ಕುಂಬೆಯಾರ್‍ ಕಾಲತ್
ತುಂಬೆ ಮಲೆ ಮೋಳ್‌ಲ್
ಕಾಯ್ ಬೆದ್ ಕಾಂಜಿತ್
ನೆಲ್ಲಿಕೆ ಚೆಡಿಂಜ್‌ತ್.
ನೆಯಿ ಪಿಲ್ಲ್ ತಿತ್ತಾಚಿ.
ಆನ ಪೋಲೆ, ಅಜ್ಜೆಯ್ಯ,
ಈ ಒಕ್ಕಡ ಕುಂದ್‌ಲ್
ನಿಂಗ ಚೂರೆ ಬುದ್ದಿರ!
ಪೊನ್ನಾದಿರೆ ಕಾಲತ್
ಕಾಳಿಕಂಮೆ ದೇವಿರ
ಕಾಳಿಕಾತಡಿಚಿತ್
ಮೇಕಿಯ್ತೊಡಿಯ್ತ್
ಬಾಳೆ ಚೂರೆ ಬುದ್ದೊಂದೆ,
ನಿಂಗ ಚೂರೆ ಬುದ್ದಿರ.
ಪುಳ್ಳಿಕೊಟ್ಟ್‌ಡಿಂಜಕ
ಒಕ್ಕಡ ಚನಿಪೋಲೆ;
ಅಂಬಲ ತರಿಂಜಕ
ಊರ್‌ಡ ಚನಿಪೋಲೆ.
ಆನಪೋಲೆ ಅಜ್ಜೆಯ್ಯ
ನಿಂಗ ಬುದ್ದ್‌ಕೊವ್ವನೆ,
ನಿಂಗಡ ಚನಿಪೋಲೆ
ಒಕ್ಕಕ್ ಬಾತ್‌ಲ!
ಜಾತಿನಲ್ಲ ಜೋತಿನ
ಕೈಬೀಜಿ ಕೆಡ್‌ತಿಚಿ,
ಆನಪೋಲೆ, ಅಜ್ಜೆಯ್ಯ,
ನಾರಾಯಣ ದೇವೈಯ್ಯ್,
ನಿಂಗಳ ಕೆಡ್‌ತಿಚಿ!
ಬಂಗಾಡ್ ಬನತ್‌ಲ್
ಕಾಡ್‌ಕೆಲ್ಲೊಯಂದದೊ
ಪಂಗೋಳಿ ಪಳ್‌ಮರ
ಕತ್ತಿ ಮತ್ತ್‌ತೂಡತೆ
ಬೇರೊಡೆ ಪೊರಿಂಜ್‌ತೊ,
ಎಂಗರಿಂಜಿ ಕೊಂಡಿಲೆ.
ಊಕಾಡ್‌ಕ್ಕೊಯಂದದ್
ಮಾಂಜಪ್ಪೆಯ ಪೂಮರ
ಪೂಮರತ್ತ್ ಕೊಂಬ್‌ಲ್
ಪತ್ತೆಲೆಕ್ಕ್ ಕಣ್ಣೆಲೆ.
ಕೊತ್ತ್‌ತುಂಡಿ ಪೋನೋಲೆ
ನಿಂಗ ಚತ್ತ್ ಕೊಂಡಿರ!
ವುಯಿ! ಎನ್ನಡ ಅಜ್ಜೆಯ್ಯ,
ನಿಂಗ ಬಾಂದ್‌ಕಾಲತ್
ಚೋಂಜಿ ಪೋನ್ ಒಕ್ಕಳ
ತಂಡ್‌ಟ್ಟ್‌ತಡ್‌ತಿರ;
ಆಯಿರಂದ ಜಬ್ಬೂಮಿ
ಊನ ತೇತ್‌ಕೊಂಡಿರ
ಈನಗೊಂಡ್ ಪೋರಾಂದ್
ಮಂಣ್‌ನೀಕಿ ಕೊಂಡಿತ್
ಮಚ್ಚಿಪೊದೆ ತೇತಿರ.
ಬೈಯಮರ ಕೆತ್ತಿತ್.
ಬಕ್ಕಪಣಿ ತೇತಿರ.
ಏಳ್‌ಚುತ್ತ್ ಬತ್ತೇರಿ
ಊನ ನೀಕಿ ಕೊಂಡಿರ.
ವುಯಿ, ಎನ್ನಡ ಅಜ್ಜೆಯ್ಯ
ನಿನ್ನಾಂದಿಚ್ಚ್ ನೇರಕ್
ಬುದ್ದಿರ ನೆರಂಗಿರ;
ಇಂದ್ ಇಚ್ಚ್ ನೇರಕ್
ನಾರಾಯಣ ದೇವಂಡ
ಪಾದ ಚೇರಿ ಕೊಂಡಿರ;
ನಾಳೆ ಇಚ್ಚ್ ನೇರಕ್
ಮೋಡತ್‌ರೊಳ್‌ವ್‌ಲ್
ನೇರ ತಾಂದ್ ಪೋನೋಂದೆ,
ನಿಂಗ ತಾಂದ್ ಪೋಪಿರ!
ಕೆಟ್ಟ್‌ಪೋನ್, ಕೇಡೆ ಅಜ್ಜೆಯ್ಯ!
ನಿಂಗ ಕೆಟ್ಟ್ ಕೇಡೆ ಅಜ್ಜೆಯ್ಯ!
*****
– ಈ ಕವನ ಬರೆದವರೋ ಅಥವಾ ಹೇಳಿದವರೋ ತಿಳಿಯದು)
– ಸಂಗ್ರಹ: ಏ ಗ್ರೇಟರ್‍ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿರುವ ಕೊಡಗರ ಪದಗಳು
ಕೀಲಿಕರಣ: ಕಿಶೋರ್‍ ಚಂದ್ರ