ಬಾಳೊ! ಬಾಳೊ ನಂಗಡ ದೇವ್! ಬಾಳೊ ಮಾದೇವ್!
ಬೂಮಿ ಬಾಳೊ ಜಬ್ಬೂಮಿ! ಪಟ್ಟೊ ಬಾಳೋ ಚೂರಿಯ್!
ಬೂಮಂಡಲ ಮೀದಲ್ ಮೂಂದ್ ಪಾಲ್ ಕಡಾಪ,
ಒರ್‍ ಪಾಲ್ ಮಣ್ಣಾಪ. ಈ ಮಂಡಲ ಚುತ್ತೋರ
ಬಾನ ದುಂಬ ಮೀನಾಪ. ಬಾನ ಪಟ್ಟ ಬಾವದೋ
ಪಟ್ಟೊ ಬಾವ್ ಚೂರಿಯ್, ಕೂಡೊ ಪಟ್ಟ ಬಾವದೋ
ಮೈಕುಳುಮೆ ಚಣ್ಣುರ್‍, ಕೇಳ್ ಮೇಲ್ ಲೋಗತ್,
ತೆಕ್ಕಿಂಜಿ ಬಡಕೋಳ, ಬಾನ ಕುತ್ತಿ ಮೈಯೋಳ,
ಮೈಯಿಂಜಿ ಕಡಲೋಳ, ದಾರ್‍ ಮಾಡಿ ಕೊಂಡದೋ
ದಾರೆಂದಿತರಿವಿರ? ಕೇಳೆನ್ನಡ ಚಙಾದಿ,
ಚಙಾದಿಮನ ವೇಂಗಿ, ಒಬ್ಬನುಳ್ಳ್ ದೇವೈಯ್
ಎಲ್ಲ ಲೋಗ ಮಾಡಿಚಿ. ಬೂಮಿ ಲೋಗ ಮಾಡಿತ್,-
ಕಂಗಿರ್‌ಟ್‌ರೊಳಿಂಜಿ ಬೊಳ್ಳಿಪೋಲೆ ಬೊಪ್ಪಾಂಡು-
ಎಂದೆಣಿ ಪರೆಯಣೆ ಬೊಳ್ಳಿಪೋಲೆ ಬೊಪ್ಪಾಚಿ,
ಇರ್‌ಟಾಚಿ ಬೊಪ್ಪಾಚಿ. ಈನಗೊಂಡ್ ಪೋರಾಂದ್,
ಅಂದಲ ಪಿನಿಯಾಂದ್, ಬೂಮಂಡಲನೀರಿಂಜಿ
ಮೋಡ ಎದ್ದ್ ಕೊವ್ವೊಂಡು ಎಂದೆಣಿ ಪರೆಯಣೆ
ನೀರ್‍ ಪೋಯಿ ಮೋಡಾಚಿ, ಮೇಲೆ ಪೋನ್ ಮೋಡಕ್
ಆವಿಜೊಪೆದಲಾಚಿ. ಅಂದಲ್ಲ ಪಿನಿಯಾಂದ್, –
ನೀರ್‍ ಪೋಯಿ ಮಣ್ಣಾಂಡು ಎಂದೆಣಿ ಪರೆಯಣೇ
ಚುತ್ತೋರುಳ್ಳ್ ನೀರಿಂಜಿ ಮಣ್ಣ್ ಬೂಮಿ ಆಚಿಲ?
ಕೀಡಿ ಬಂದ್ ನೀರ್‌ಕ್ಕ್ ಕಡಲೆಂದ್‌ಪೆದಲಾಚಿ.-
ಮಣ್ಣೊಯಂದ್ ಬೂಮಿಲ್ ಪಿಲ್ಲ್, ಮರ, ತೊಪ್ಪಾಚಿ.
ಅಂದಲ್ಲ ಪಿನಿಯಾಂದ್ ಮಿಞೆ ಆನ್ ಬೊಪ್ಪ್‌ನ
ಚೂರಿಯಂಗ್ ಕೊಟತ್ತ್, ಚೂರಿಯಂಡ ಬೊಪ್ಪಿಂಜಿ
ಚಣ್ಣುರಂಗ್ ಬೊಪ್ಪಾಂಡು; ಚೂರಿಯ್ ಚಣ್ಣುರನೂ
ಬೂಮಿ ಪಾದಿ ಬೊಪ್ಪಾಯಿ ತಿಂಗ, ಕಾಲ ಮಾಡಂಡು-
ಎಂದೆಣಿ ಪರೆಯಣೆ ಅನ್ನನೆ ಪೊಲಂದತ್.
ಅಂದಲ್ಲ ಪಿನಿಯಾಂದ್, ನೀರ್‍ ದುಂಬ ಮೀನಾಂಡು,
ಬಾನ ಚುತ್ತಿ ಬಪ್ಪಕ್ಕ್ ಬಾಣೋ ಪಕ್ಕಿ ಕೋಡ್ಯಾಂಡು-
ಎಂದೆಣಿ ಪರೆಯಣೇ ನೀ ಕಡಕ್ ಬಾನಕ್
ಮೀನ್ ಪಕ್ಕಿ ಪುಟ್ಟಚಿ. ಅಂದಲ್ಲ ಪಿನಿಯಾಂದ್
ಬೂಮಿ ಚುತ್ತಿ ಬಪ್ಪಕ್ಕ್ ಮೃಗಜಾತಿ ಮಾಡಿಚಿ.
ಈನಗೊಂಡ್ ಪೋರಾಂದ್, ಬೂಮಿ ಪಟ್ಟೊ ಬಾವಕ್ಕ್
ಎನ್ನಡ ತರಂಬೋಲೆ ಬಾಲಂಗ ಪರೆಕ್ಕೋಂಡು –
ಎಂದೆಣಿ ಪರೆಯಣೆ ಈ ಬೂಮಿರ ಮಣ್ಣಿಂಜಿ
ಬಾಲನೊಬ್ಬ ಪುಟ್ಟಿಚ್ಚಿ. ಬಾಲಂಗೊತ್ತ್ ಪೊಣ್ಣಾಂಡು-
ಎಂದಿಣಿ ನೆನಕಣೆ ಆಣ್‌ಕೊತ್ತ್ ಪೊರ್ಣಣಾಚಿ.
ದೇವಡ ತರಂ ಬೋಲೆ, ಪಾಪ, ಚಾವ್ ಇಲ್ಲತೆ,
ತಾನ್ ನಟ್ಟ್ ತೋಟತ್ ಬೂಮಿ ಪಟ್ಟ ಬಾಂದಿತ್
ತಣ್ಣನೆ ಪೊಲಂದತ್. ತಂಗನ್ನನೆ ಬಾವಕ್ಕ
ವಿಷ ಬಾಯಿಪಾಂಬಾಪ್ ವುಯಿ ನಂಗಡ ಚತ್ತ್‌ರ್‍
ಕಣ್ಣೊಡನೆ ಕಾಂಗನೆ ತಾನುರಿಂಜಿ ಕೊಂಡತ್
ಮೋಸತ್ ಚದಿಚತ್. ತೋಟತಿಂಜ್ ಬಾಲಂಗ,
ಆರೊ ಬೇರೊ ಎಣ್ಣನೆ, ಆಬಾಕ್‌ನ ಕೇಟಿತ್
ದೇವ್ ಬಾಕ್ ತಳ್ಳಿಚಿ. ಅಂದ್‌ತೊಟ್ ಇಂದೋಳ
ಚಾವ್ ಕೇಡ್ ಎತ್ತಿಚಿ. ವುಯಿ ನಂಗಡ ದೇವೈಯ್
ತಾನೆನ್ನ ಪರೆಪಳ, ವುಯಿ ನಿಂಗಡ ಚತ್ರುನ
ಮಂಡೆ ಮೊಟ್ಟ ಕೊವ್ವ್‌ಕ್ಕ್ ಬೂಮಿ ದೇವ್ ಬಕ್ಕುಲ;
ಈ ದೇವನ್ ನಂಬಿನೋ ಚಾವ್ ಕೇಡ್ ಕಾಣತೆ,
ಮಿಞೆಲಿಂಜ್ ತೋಟಕ್ ಅದಂಗಿಂಜಿ ನಲ್ಲಾಪ್
ಪುಣ್ಯ ಸ್ವರ್ಗ ಚೇರಿತ್ ತಣ್ಣನೆ ಪೊಲವಳ.
ಕೇಳೆಂನ್ನಡ ಚಙಾದಿ, ನಂಗನ್ನನೆ ನಂಬಿನೋ
ನಲ್ಲೂಣೆ ಪೊಲಂದಿತ್ ನಲ್ಲ ಸ್ವರ್ಗ ಚೇರನ!
*****
– ಬಿಟ್ಟಿಯಂಡ್ರ ಕಾಳಪ್ಪ ೧೮೬೯ (ಈ ಕವನ ಬರೆದವರೋ ಅಥವಾ ಹೇಳಿದವರೋ ತಿಳಿಯದು)
– ಸಂಗ್ರಹ: ಏ ಗ್ರೇಟರ್‍ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿರುವ ಕೊಡಗರ ಪದಗಳು